ಲೇಖಕರು: ಶ್ರೀ ಜಿ. ನಾಗರಾಜ.
(ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿರಿ lekhana@ayvm.in)
ಶ್ರೀರಂಗ ಮಹಾಗುರುಗಳ ಹಿರಿಯ ಶಿಷ್ಯರೊಬ್ಬರು ಒಬ್ಬ ಕಿರಿಯ ಸಾಧಕನನ್ನು ಕೇಳಿದರು - ನೀನು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ದಂಡಿಸಬೇಕಾದರೆ, ಅವರ ತಪ್ಪು ನಿನಗೆ ಹಿಡಿಸಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ದಂಡಿಸುತ್ತೀಯೋ ಅಥವಾ ಅವರ ತಪ್ಪು ಅವರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲಾ ಎಂದು ದಂಡಿಸುತ್ತೀಯೋ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದರು. ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಕಿರಿಯ ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ಪತ್ನಿಯ ಜೊತೆ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಿ ತನ್ನ ವರ್ತನೆಯ ಪರಿಣಾಮ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ಪತ್ನಿಯ ಮೂಲಕ ಗಮನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಇದರಿಂದ ಕಂಡುಬಂದುದೇನೆಂದರೆ, ಯಾವಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳ ತಪ್ಪಿನಿಂದ ಕ್ರೋಧಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ ಅವರನ್ನು ದಂಡಿಸಿದಾಗ ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ತಂದೆ ಬಯ್ದರು ಅಥವಾ ಹೊಡೆದರು ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು ಅಷ್ಟೇ ಹೊರತು ತಮ್ಮ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗುತ್ತಿರುಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಕ್ರೋಧಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗದೆ, ಅವರ ತಪ್ಪು ಅವರಿಗೇ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲಾ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಾನವಾಗಿಯೇ ತಿಳಿಹೇಳುವುದು ಅಥವಾ ಅವಶ್ಯಕವಾದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕ್ರೋಧವನ್ನು ತಂದುಕೊಂಡು ದಂಡಿಸಿದರೆ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿ ತಿದ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಭಾವನೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಒಮ್ಮೆ ಶ್ರೀರಂಗಮಹಾಗುರುಗಳು ಇರುವೆ ಮುತ್ತಿದ್ದ ಔಷಧಿ ಬೇರನ್ನು ಒದರಿಕೊಂಡು ಬರಲು ಶಿಷ್ಯರೊಬ್ಬರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದರು. ಶಿಷ್ಯರು ಇದನ್ನು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿಬಿಟ್ಟರೆ ಇರುವೆಗಳು ಸತ್ತು ಬೇರನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಶುದ್ಧಿಪಡಿಸಬಹುದಲ್ಲಾ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ಹಾಗಾಗಬಾರದು ಎಂದೇ ಒದರಿಕೊಂಡು ಬರಲು ಹೇಳಿದ್ದಪ್ಪಾ ಎಂದು ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡಬಾರದೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು.
ಹೀಗೆ, ನಿತ್ಯ ಜೀವನದ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಹಿಂಸಾಚರಣೆಯನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡಲ್ಲಿ ಮಹಾಲಾಭವಾಗುತ್ತದೆ.