ಮುನಿ
ಲೇಖಕರು: ಡಾ|| ಶ್ರೀ ಎಸ್. ವಿ. ಚಾಮು.
ಮುನಿ, ಮೌನಿ, ಜ್ಞಾನಿ, ತ್ಯಾಗಿ, ಯೋಗಿ ಮುಂತಾದ ಪದಗಳೆಲ್ಲವೂ ಸನ್ಯಾಸಿ ಎಂಬ ಪದದ ಪರ್ಯಾಯ ಪದಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಅವೆಲ್ಲವೂ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ಸಾಧಿಸಬಹುದಾದ ಒಳಪೂರ್ಣತೆಯು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಪಾರ್ಶ್ವಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ತಮ್ಮಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಒಳ ಅರ್ಥವನ್ನು ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮೌನ, ಕಾಷಾಯವಸ್ತ್ರ, ದಂಡ, ಕಮಂಡಲು, ಅರಣ್ಯವಾಸ ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ಸನ್ಯಾಸಿಯ ಹೊರಲಕ್ಷಣಗಳು. ಆದರೆ ಹೊರಲಕ್ಷಣಗಳಿಂದ ಒಬ್ಬನು ಸನ್ಯಾಸಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಒಳಲಕ್ಷಣಗಳಿಂದ ಆಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಒಳ ಲಕ್ಷಣಗಳೇನು ?,
ಏನಾಗಿರಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಭಾರತವು ಈ ರೀತಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ.
ಏನಾಗಿರಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಭಾರತವು ಈ ರೀತಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ.
ಸ್ವಲಕ್ಷಣಾಂತುಯೋ ವೇದ ಸಮುನಿಃ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಉಚ್ಯತೇ||
ಸರ್ವಾರ್ಥಾನಾಂ ವ್ಯಾಕರಣಾತ್ ವೈಯಾಕರಣ ಉಚ್ಯತೇ|
ತನ್ಮೂಲತೋವ್ಯಾಕರಣಂ ವ್ಯಾಕರೋತೀತಿ ತತ್ ತಥಾ||
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷದರ್ಶೀ ಲೋಕಾನಾಂ ಸರ್ವದರ್ಶೀ ಭವೇನ್ನರಃ|
ಸತ್ಯೇ ವೈ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ತಿಷ್ಠನ್ ತದ್ವಿದ್ವಾನ್ ಸರ್ವವಿದ್ಭವೇತ್||
ಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಸತ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಬಾಹ್ಮಣನು ಆತ್ಮನನ್ನು ತಿಳಿಯುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದವನಾಗುತ್ತಾನೆ)
ಬೇರೆ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ತನ್ನ ಕಾಯ, ವಾಕ್ಕು ಮತ್ತು ಶರೀರಗಳಲ್ಲಿರುವ ಕಿಲ್ಬಿಷಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು, ಪರಮಾತ್ಮ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿರುವವನೇ ಮುನಿ. ಅವನ ಮೌನವು "ನಿಶ್ಶಬ್ದಂ ಪರಮಂಪದಂ" ಎಂಬ ನುಡಿಯು ಹೇಳುವಂತೆ ಪರಮಾತ್ಮ ಭಾವವನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ನಿಶ್ಶಬ್ದತೆಯ ಸಂಕೇತ, ಅದರ ಪರಿಣಾಮ. ಈ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ "ಮುನಿ" ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಎಷ್ಟು ಜನ ಅರ್ಹರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಸೂಚನೆ : ಈ ಲೇಖನವು ಶ್ರೀಮಂದಿರದಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಿತವಾಗುವ ಆರ್ಯಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮಾಸ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪುಟ:11 ಸಂಚಿಕೆ: 08, ಜೂನ್ 1989 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.